دشمنی حکومت اسلامی با فرهنگ و تمدن ایران
دشمنی حکومت اسلامی با فرهنگ و تمدن ایران کوروش از تهران:یکی از تفاوت های مهم دیکتاتوری جمهوری اسلامی با سایر دیکتاتوری های جهان دشمنی و مخالفت حکومت اسلامی با بن مایه های فرهنگ ملی و تلاش برای تاریخ زدایی است. یکی از زیان های عمده ایدئولوژی گرایی در سیاست، تاریخ زدایی و از بین بردن نمادهای فرهنگ باستانی و ملی است که جمهوری اسلامی به صورت سازمان یافته مشغول تضعیف انگاره های فرهنگ ملی و تبدیل یا استحاله آن به یک نوع طرز فکر جدید و بی ارتباط با هویت اصیل است.
سالهاست که رژیم جمهوری اسلامی با آیین های ایرانی و هویت آفرین مانند نوروز باستانی سر دشمنی دارد و سعی می کند این آیین ها را به نوعی مورد خدشه و هجوم قرار دهد مثلا در مورد همین نوروز و ایام سال نو به چند نمونه از جعل کاری های و خصومت ورزی های جمهوری اسلامی اشاره می توان کرد.
رژیم و رسانه های آن مانند صدا و سیما مراسم و جشن چهارشنبه سوری را چهارشنبه آخر سال می نامند و با جعل، افروختن آتش در این جشن را خرافه و آتش پرستی معرفی می کنند.
پس از لحظه تحویل سال ، صدا و سیما به جای پخش نغمه ها و سرودهای نوروزی، سخنان خامنه ای و دعاهای نامربوط مذهبی پخش می کند و سعی می شود از نوروز نیز تصویری مذهبی و اسلامی ارائه شود.
در رسانه های دولتی اثری از حاجی فیروز که نوعی سمبل و نماد ملی و نوروزی است دیده نمی شود در حالی که حاجی فیروز (یا خواجه پیروز) نماد برجسته ای از شادی و سرور در آستانه نوروز است که چون حکومت اسلامی با هر نوع شادی و پایکوبی تضاد قطعی دارد از این نماد نیز در رسانه ها خبری نیست.
به جای گفتن کلمه سیزده بدر در روز سیزده فروردین، رژیم در یک جعل و تحریف دیگر، آن را روز طبیعت می نامد تا باز هم اثری از مفاهیم و سنت ملی در آن نباشد. تحلیل گران باید متوجه این نکته باشند که مردم ایران با دیکتاتوری متعارف سر و کار ندارند بلکه با حکومتی درگیرند که با هویت ملی ایرانیان سر ناسازگاری دارد.
به طور کلی جمهوری اسلامی با هر نوع شادی و نشاط مخالف است و شادی را کفر می داند و گریستن مردم و ایجاد فضای غم و اندوه را مطلوب می یابد.
نمونه دیگر این توهین ها در سخنان خامنه ای دیده می شود. رهبر پرحرف جمهوری اسلامی بارها و بارها پادشاهان برجسته و دادگری همچون کوروش، داریوش و انوشیروان را «جباران تاریخ» و «شاهان فاسد و عیاش» نامیده است در حالی که به گواهی تمامی تاریخ نویسان و باستان شناسان کوروش بزرگ پدید آورنده نخستین منشور حقوق انسان، تساوی حقوقی، آزادی دینی و لغو برده داری است و داریوش مردمانش را از دروغ و سپاه دشمن برحذر می داشت و انوشیروان نیز راه و روشی قابل قبول در ایران به وجود آورده بود. در جایی خامنه ای به فرو ریختن کنگره های کاخ کسرا در زمان تولد محمد پیامبر اسلام اشاره می کند که خود توهینی آشکار به تاریخ ایران باستان و پادشاهان ساسانی است. در یک جای دیگر رهبر جمهوری اسلامی و سایر هم فکرانش تخت جمشید این شاهکار معماری و افتخار همه دوران را «چند ستون بی ارزش» و «نماد طاغوت» می نامند که عمق کینه ورزی آنان با فرهنگ باستانی و ارزشمند ایران را نشان می دهد.
در زمینه اسلامی نیز نحوه عمل جمهوری اسلامی در هیچ کشور اسلامی دیگر مرسوم نیست و تنها در دیکتاتوری ولایت فقیه می توان از آن سراغ گرفت کارهایی مانند:
دادن شعارهای تند و زننده علیه جامعه جهانی در نمازهای جمعه
تقاضای اعدام برای مخالفان سیاسی در مساجد و حسینیه ها و نیز در خطبه های نماز جمعه و حتا مجلس شورای اسلامی
پخش سخنان توام با فحاشی آقای خامنه ای قبل از پخش اذان در صدا و سیما
سوء استفاده از ایام مذهبی مانند عاشورا جهت تحریک مردم به درگیری و بحران سازی
سران جمهوری اسلامی خود را هم رتبه پیامبران می دانند و مخالفان خود را را فرعون، یزید یا کفار و مشرکان مدینه می نامند. جمهوری اسلامی یک دیکتاتوری منحصر به فرد است که به طور علنی با هویت ملی ایرانیان سر ناسازگاری و ستیز دارد ضمن آنکه با اسلام سنتی و عرفانی نیز مقابله می کند که نمونه آشکار آن بازداشت و آزار اهل عرفان و تصوف و نیز خراب کردن خانقاه دراویش است.
این گونه روش های جمهوری اسلامی نه تنها موجب تقویت ایمان دینی مردم نمی شود بلکه به بیزاری بسیاری از آنان از دین می انجامد. جمهوری اسلامی نه تنها موجب تحقیر ایرانیان و نابودی فرهنگ ملی ایران می شود بلکه در زمینه مذهبی و معنویات هم تباه کننده اخلاق و فرهنگ اسلام سنتی در ایران است. تلاش های اخیر امثال رحیم مشایی و احمدی نژاد در باره مکتب ایرانی بیش از آن که از سر دلسوزی برای فرهنگ ایران باشد یک نوع بازی سیاسی است که طی آن سعی می شود بخشی از افکار عمومی برای انتخابات دولت یازدهم فریب داده شوند
.gif)
0 نظرات:
ارسال یک نظر